زمزمه استادان 💠
صدایی از دور دستها با من گفتگو می‌کند.
این صدا را از کودکی با خود دارم.
اشتباه نکنید! منظورم صدای استاد درون نیست، چون این صدا متفاوت است.
این صدا مانند نوعی تله‌پاتی فشرده است که به صورت دورنگار عمل می‌کند.
این صدای باستانی، زمزمه استادان کهن در سرزمینهای دور است. استادانی که فاقد هر نوع کالبدی و در جهان‌های معنوی هستند.
این استادان باستان به صورت اصوات با روح ارتباط می گیرند و به صورت کلی، ماهیتی صوتی دارند. اما نکته این است؛ این اصوات به صورت یکسان در کائنات در حال پخش است و همه مخلوقات می‌توانند بشنوند.
بنابراین خاص نیست، بلکه همه می‌توانند بشنوند.
فرکانس این اصوات در طول موجهای متفاوتی است که نیاز به تجربه جهان‌های معنوی دارد تا بتوانیم آنرا در میان اصوات دیگر شناسایی کنیم.
من این صدا را زمزمه باستان می‌نامم.
صدایی از عمق جهان‌های معنوی که نظم ارتعاشی کائنات را تنظیم می‌کند.
«کاتب»
Comments