استادان اک

در عصر طلایی زمین، مردم ساکن در منطقه ای خاص، نوعی از انرژی خلاقه را کشف کرده بودند که آنرا چاگون نامیدند. آنها خود را پیروان چاگون یا بورچاگون می نامیدند. بعدها اساتیدی از میان آن مردم برخاستند که پیروان را تشویق می کردند تا با چاگون ارتباط بگیرند

هر استادی بنا بر عصری که در آن می زیست ، ورژنی از تعالیم را با نامی خاص تعلیم میداد کلماتی چون اونگ و اک از منشا کلمه چاگون خلق شده اند .

اساتید بورچاگون در زمان حضور در کالبد فیزیکی زندگی بسیار ساده ای دارند و اغلب در سکوت کار می‌کنند. تشخیص آنان در جامعه حقیقتا دشوار است زیرا اغلب خود را منجی ، استاد یا پیامبر خطاب نمی کنند.

 یک استاد مجرای مستقیم و بدون واسطه فیض الهی است و والاترین هدف او نور و صوت خداوند است. زیرا تنها چیزی که برای او باقی مانده، نور و صوت است و به غیر از آن به چیزی اهمیت نمی دهد.

بخشی از حقیقت خداوند در وجود هر یک از اساتید بورچاگون یافت می‌شود.  این بعلت عظمت سوگماد است که هر سفیر روحی تنها بخشی از آن را می تواند بیاورد و خداوند قدرت کلمه آن بخش را به او عطا کرده است. بشر نمی تواند آنها را با معیارهای ذهنی بشناسد. اما مطالعه زندگی آنان به ما این امکان را میدهد تا عشق عظیم آنان به حیات خداوند را درک کنیم که چگونه بنا بر موقعیت‌های متفاوت حیات در جهان سوگماد ، روح را در مسیر بازگشت و آگاهی هدایت می کنند . 
برکت باشد